De passiebloem (Passiflora incarnata) is bekend als homeopathisch middel bij innerlijke onrust en stress. Het is een onderdeel van een complexmiddel van Vogel voor slaapproblemen. Dat het middel voor een groot aantal andere klachten is gebruikt lijkt vergeten te zijn.

Aan het eind van de 19de eeuw zijn in de homeopathische tijdschriften een aantal cases beschreven met uiteenlopende diagnoses, o.a.: Ernstige slapeloosheid met wanhoop, tetanus met ‘nekkramp’ (opistotonus), meningitis, buikpijn bij afsluiting van de darm, ischias, neuralgie (ernstige zenuwpijn), epilepsie, afkickver- schijnselen na stoppen met alcohol en verminderde behoefte aan alcohol of morfine bij verslaafden. Al de klachten gaan samen met heftige pijnen en extreme rusteloosheid.

Nadat in 2012 opnieuw een ‘proving’, een onderzoek naar de werking van een homeopathisch middel onder gezonde proefpersonen, met name de grote gevoeligheid en rusteloosheid is bevestigd, kan de passiebloem in de homeopathische praktijk aan een tweede leven beginnen.

Passiflora lijkt een waardevol homeopatisch middel speciaal bij klachten van het zenuwstelsel: nervositeit, slapeloosheid, hoofdpijn, rusteloosheid, zenuwpijnen, convulsies en spasmen.

De tijden ten opzichte van de 19de eeuw zijn veranderd. Homeopathisch artsen, huisartsen en specialisten, behandelen in de 19de en de eerste helft van de 20ste eeuw met groot succes vele ernstige ziekten. Meningitis en tetanus behoren nu in eerste instantie tot het domein van de reguliere geneeskunde.