Column uitgesproken op 8 februari 2012, radio voorst

 

Goeden avond dames en heren,

 

De medische wetenschap heeft een groot probleem: de multiresistente bacteriën.

Bacteriën die met geen enkel antibioticum meer te bestrijden zijn.

Door de ontdekking van sulfa en penicilline in de jaren dertig van de vorige eeuw leek het er op dat we de bacteriële infecties de baas waren. Dat was ook lang zo. Bacteriën echter hebben de mogelijkheid, net zoals alle levende organismen trouwens, om zich aan te passen aan de omgeving. Doordat bacteriën zich heel snel vermeerderen, je zou kunnen zeggen voortplanten, kunnen ze zich heel snel aanpassen. Niet elke individuele bacterie veranderd, slechts een enkeling. Dat is al genoeg voor een hele stam om resistent, dus ongevoelig, te worden voor een antibioticum. Een bacterie heeft daar vele mogelijkheden voor; die is, om zo te zeggen, heel slim.

In de afgelopen vijftig jaar zijn er steeds nieuwe antibiotica ontwikkeld die steeds beter werkten of inspeelden op de veranderende bacterie. De laatste vijftien jaar stagneert die ontwikkeling; er komt vrijwel geen nieuw antibioticum op de markt en het lijkt dat er ook weinig te verwachten is. Dat heeft tot kleine en grote rampen geleid.

Al in 1959 wordt in Engeland een stafylokok, een bacterie die steenpuisten en wondinfecties kan veroorzaken, gevonden die niet reageert op penicilline. Uiteindelijk reageert deze stafylokok op geen enkel antibioticum meer. De MRSA, de multiresistente staphylococcus aureus is geboren. Langzamerhand komt deze, inmiddels ziekenhuisbacterie genoemd, ook in Nederland veel voor. Er overlijden gelukkig weinig mensen aan, maar elke keer als er een besmetting wordt gevonden geeft het een gigantische rompslomp in een ziekenhuis. Een hele afdeling moet ontruimd worden en gedesinfecteerd, operaties uitgesteld enzovoort, enzovoort. Het kost miljoenen.

Inmiddels zijn dertig procent van de Nederlandse varkenshouders drager van deze bacterie. Als een drager in het ziekenhuis wordt opgenomen moet die in quarantaine. Alleen heel ernstig zieken worden behandeld met een antibioticum, maar dat kan leiden tot doofheid, duizeligheid en nierfunctiestoornissen. Bovendien zijn een aantal ook hiervoor al immuun.

De EHEC-besmetting in Duitsland. Vorig jaar. U weet het nog wel. Spaans fruit en Nederlandse groenten hadden het gedaan. Het was Duitse taugé. De EHEC is een agressieve coli-bacil. De E-coli is een normale bewoner van onze darm. Deze heeft zich tot een agressieve variant omgevormd die de darmen aantast en al snel tot acuut nierfalen leidt. Het bijzondere bij deze ziekte is dat niet de bacterie zelf maar de toxinen, gifstoffen, die door de bacteriën worden gemaakt, de nieren aantasten. Er zijn 50 doden te betreuren en 850 patiënten hebben nierdialyse nodig gehad.

Dan hebben we nog het drama gehad in het Maaslandziekenhuis in Rotterdam met de resistente Klebsiella bacterie. Dokters staan met lege handen in het haar.

 

Kan het anders? Ja, het kan anders.

Laten we kijken hoe het ging vóór de antibiotica. In de 19e eeuw werd Europa geteisterd door epidemieën. Overal deden dokters hun best, maar wat ze ook deden, meer dan 60 tot 80 procent van de zieken overleed. Door heel Europa gingen artsen, sommigen uit overtuiging omdat ze ervaring hadden, anderen uit wanhoop, homeopathische middelen toedienen. Meestal stierven bij deze behandelaars minder dan 10 procent van de zieken. Een fantastisch resultaat. Veel is nauwkeurig gedocumenteerd. Meer dan 25.000 verslagen van behandelingen met homeopathie bij epidemieën zoals cholera, pokken, difterie, tyfus, longontsteking enzovoort, liggen in de medische bibliotheken. ( https://centaurea.nl/homeopathie-en-epidemieen/ ) Het moet gezegd worden; in de 19e eeuw was de universele behandeling van allerlei ziekten: aderlaten, bloed aftappen. Daar zat natuurlijk een geachte achter, daar ga ik nu niet op in. Nu is de reguliere behandeling van cholera doormiddel van een infuus vocht met de nodige stoffen toedienen aan de patiënt die zijn vocht door overgeven en diarree heel snel verliest. Zo ging dat ook met de cholera epidemie op Haïti, die een paar jaar geleden ontstond na de aardbeving. Daarbij zijn toch heel veel doden te betreuren. Er is ook, op kleine schaal, met homeopathie behandelt. Ook bij de homeopathische behandeling werd eerst met het infuus gewerkt om vocht toe te dienen. Nadat de juiste homeopathische middelen voor deze epidemie geselecteerd waren en het snelle herstel van de patiënten werd gezien kregen de lokale verpleegkundigen zo veel vertrouwen dat er niet eens meer een infuus werd aangelegd. Dit onderzoek is te kleinschalig geweest zodat het niet wetenschappelijk kan worden genoemd.

Naast het behandelen van epidemieën is het nog veel mooier om ze te voorkomen. Uit onderzoek o.a. in Cuba en door mijn collega, homeopathisch dierenarts Liesbeth Ellinger, blijkt het verbluffend eenvoudig te zijn. Met een homeopathisch middel dat gemaakt is van de bacterie waarmee mensen en dieren dreigen te worden besmet, je zou het een homeopathisch vaccin kunnen noemen, blijkt dat er veel minder zieken zijn, echt véél minder.

Op Cuba, slaat de Ziekte van Weil, veroorzaakt door de leptospirose bacterie, elk jaar, vooral in het regen seizoen, toe. Het homeopathisch medicijn werd aan het begin van het regenseizoen in 2007 aan 2,3 miljoen mensen verstrekt. Het aantal zieken daalde van 38 naar 4 per 100.000 mensen per week. Een verbluffend resultaat. In 2008 was het nog beter. Een bijzonder detail is dat het onderzoek gedaan werd door de organisatie op Cuba dat normaal de vaccinaties tegen de Ziekte van Weil maakt.

In het onderzoek naar de ziekte: Diarree bij biggen van Camerlink en Ellinger, blijkt dat het met de preventie door het homeopathisch middel het percentage van biggen met diarree van ongeveer 24 procent naar ongeveer 4 procent daalde. Daardoor kan met veel minder antibiotica worden volstaan. En dat is nu juist een belangrijk streven, juist in de landbouw.

( https://centaurea.nl/wp-content/uploads/2010/04/biggenstudie.pdf )

 

Nu is er weer het onbekende Smallenberg virus. Hiervan is nog weinig bekend. De manier van besmetten, ontstaat er levenslange bescherming? Zo zijn er nog veel vragen. Liesbeth Ellinger bereidt een onderzoek voor met behandeling of preventie met homeopathische middelen. Als u hiervoor belangstelling heeft kunt u zich bij haar aanmelden.

 

Homeopathie werkt gewoon anders; laten we de problemen gezamenlijk aanpakken.

 

Dank voor uw aandacht.