Elk jaar op de 2e donderdag in maart wordt World Kidney Day (WKD) georganiseerd. WKD is een gezamenlijk initiatief van de International Society of Nephrology (ISN) en de International Federation of Kidney Foundations (IFKF). Met WKD willen we mensen bewust maken van het belang van goede nieren en de frequentie en impact van nierziekten terugdringen.

Nierziekten zijn vaak goed te behandelen met homeopathie. Weinig mensen weten dat. Complicaties bij nierziekten, (buik)dialyse en transplantatie reageren doorgaans heel goed op de juist gekozen homeopathisch middel. Artsen, zelfs homeopathisch werkend artsen, denken vaak dat een getransplanteerde nier kan afstoten bij een homeopathische behandeling. Ik heb heel wat mensen na een niertransplantatie behandeld. Er is daarbij geen enkel afstotingsverschijnsel opgetreden.

Mogelijkheden van de homeopathie bij behandeling van nierzieken. Bij veel soorten nierziekten moet er in een vroeg stadium worden ingegrepen, anders wordt de ziekte een autonoom proces waarbij de nieren langzaam maar zeker achteruitgaan. Zo ontstaat er vaak na een periode van twintig jaar alsnog schade aan de nieren na een streptokokken infectie van, bijvoorbeeld, de keel. Ook als deze steeds goed is behandeld. Uiteindelijk leidt dat tot terminale nierinsufficiëntie. Indien we deze aandoening in een vroeg, maar ook nog in een later stadium, naast de reguliere geneeskunde ook homeopathisch behandelen, kan, naar mijn stellige overtuiging, veel leed voorkomen worden. Homeopathisch artsen behandelen veel patiënten met ernstige klachten na infecties die soms jaren geleden plaatsvonden, zoals hersenvliesontsteking, ziekte van Lyme, ziekte van Pfeiffer, toxoplasmose en darminfecties. Het is vaak een relatief eenvoudige behandeling.

Nierziekten die primair in de nier ontstaan en ziekten die een complicatie zijn van andere ziekten kunnen in principe met homeopathie worden behandeld. De schade aan de grote of kleine bloedvaten is vaak de reden van het nierlijden zoals we dat zien bij auto-immuunziekten, diabetes en hoge bloeddruk. De aanmaak van nierstenen kan worden gestopt en het uitdrijven daarvan gestimuleerd. Hoe later de behandeling start, hoe meer er werkelijk stuk is, hoe slechter het resultaat zal zijn. Bij aangeboren ziekten als polycysteusenieren zal homeopathie voor de nier waarschijnlijk niet veel soulaas bieden maar zal het wel het lichaam in zo goed mogelijke conditie brengen. Bij de buikdialyse is de buikvliesontsteking doorgaans goed te behandelen en te voorkomen.

 

Transplantatie

Het liefst behandel ik mensen in een vroeg stadium om nierinsufficiëntie te voorkomen. Toch vind ik het heel fijn om rond de transplantatie te helpen. Het is zo’n al omvattend levensproces. Lichamelijk, emotioneel en spiritueel. Het begint met loslaten van verdriet, boosheid, gevoelens van onrechtvaardigheid enzovoorts. Dan komt de dankbaarheid voor het werk dat onze nieren al die jaren hebben gedaan tot ze er bij neer vielen. En wij maar denken dat ze ons in de steek lieten. Dan de dankbaarheid voor een nieuwe nier, een donor, de start van een nieuw leven. Meteen nemen we de dankbaarheid mee voor de medicijnen die we ons leven lang zullen slikken om dit nieuwe kleinood, deze nieuwe nier, te beschermen. Prednisolon, neoral, cellcept, prograft enzovoort. Middelen waarvan we weten dat ze ook kwaad aan ons lichaam doen. Dankbaarheid bij elke inname: “Dank je wel dat je mijn lichaam beschermt”. Liefdevol. Liefde vermeerdert liefde.

 

Het volledig ontvangen en accepteren van de nieuwe nier. Het lijkt zo logisch en natuurlijk, maar niets blijkt minder waar. Bij doorvragen, voelen, testen en visualiseren vind ik veel blokkades. Het niet verdienen, het niet waard zijn, het idee schuldig te zijn aan je ziekte, het idee nu voorbeeldig te moeten leven uit respect voor de donor. Zo kunnen er veel redenen zijn om deze gift niet met volle overtuiging helemaal tot onze eigen nier te maken. Het best kan dit vóór de transplantatie gedaan worden.

 

De operatie zelf begeleiden we met Arnica en Bellis-perennis voor minder bloedverlies en een betere wondgenezing en Nux-vomica en Opium voor de bijwerkingen van de narcose. Het zelfde als bij elke operatie. Plastischchirurgen gebruiken standaard Arnica; gewoon, omdat het bewezen beter werkt.

 

Kort na de operatie ondersteunen we de genezing met de passende homeopathische middelen en voedingssupplementen.

In het verloop van de tijd behandelen we de complicaties. Complicaties treden minder op naarmate mensen gelukkiger zijn en een vervullend leven hebben. (Als ze vol overtuiging van het goede hun reguliere en complementaire medicijnen nemen; gezonde voeding tot zich nemen en een gezonde levensstijl met voldoende uitdaging hebben.) Natuurlijk zijn onderliggende ziekten ook belangrijk.

Complicaties kunnen het gevolg zijn van onderliggende ziekten, van het achteruitgaan van de nierfunctie en van het gebruik van de sterke medicijnen. De onderliggende ziekten behandelen we zo goed mogelijk, soms met heel goed resultaat. De achteruitgang van de functie van een getransplanteerde nier is, naar mijn ervaring, moeilijk te beïnvloeden, maar misschien zie ik dat te somber in. Met voedingssupplementen en homeopathische middelen verminderen de bijwerkingen van de anti-afstoot-medicijnen.

Moeheid, huidproblemen, “open benen”, darmklachten, obstipatie, neuropathie, te hoge of te lage bloeddruk, allerlei infecties, spier- en gewrichtspijnen en botpijnen t.g.v. osteoporose behandelen we met een speciaal voor deze persoon, voor dit moment, uitgekozen homeopathisch middel. Heel individueel. U begrijpt dat hier geen plaats is voor zelfhulp. Wel is zelfhulp mogelijk bij huidproblemen. Onderhuidse bloedingen (arnica zalf) en wonden (calendulan zalf of crème bioforce). Doe nooit arnica op een open wond.

 

Hier volgen een aantal casussen die ik op de “Nierdag 2013”, georganiseerd door de Nierpatiënten Vereniging Nederland, heb gepresenteerd.

 

Casus 1

Een vrouw van 55 jaar komt 4 jaar na haar niertransplantatie bij mij. Nog altijd is zij moe, heeft matige zwelling van haar benen en die voelen heel zwaar, als lood. Ze is al bij enkele collega’s geweest. Eén collega die veel bio-energetisch test, maar alleen op het fysieke niveau. De andere collega is een puur klassiek homeopathisch arts, die op basis van de klachten, de homeopathische kennis en intuïtie een homeopathisch middel voorschrijft. Bij beiden een matig, maar onvoldoende, resultaat.

Door heel gericht aan het onderbewuste te vragen wanneer de aanleiding is ontstaan voor deze moeheid en dit zware gevoel komen we uit op een moment kort na de transplantatie. Meteen is deze vrouw zich bewust van haar hallucinatie, wakker wordend uit haar narcose, waarbij ze een clown op de muur ziet die haar uitlacht. De nare periode in het ziekenhuis, waarbij ze zich gekleineerd voelde door de verpleging, passeert de revue. Dit symptoom, het idee uitgelachen te worden, past bij het middel Aqua marina (zeewater). Dit is ook een middel dat past bij nierproblemen. Drie weken na het begin van de inname van dit middel is het zware gevoel in de benen weg en is ze een stuk minder moe.

Een hele tijd zie ik haar niet meer. Het gaat enkele jaren goed, maar ineens gaat de nierfunctie achteruit; “de nier slijt”. Ze is wanhopig, boos, verdrietig. De kans op een nieuwe nier is heel gering. Ze wil niet weer aan de dialyse. Paling serum (Serum anguillae) is het aangewezen middel voor en bij dialyse. Het past bij een totaal afhankelijke situatie. Dat middel heb ik gegeven. De nierfunctie is korte tijd op het zelfde niveau gebleven en daarna verslechterd zodat de dialyse onafwendbaar was. Opmerkelijk is dat deze vrouw na het Serum anguillae zich heel snel overgaf aan de dialyse.

 

Casus 2

Een veertig jarige vrouw met diabetes mellitus en daardoor nierfalen heeft in de eerste week van haar peritoneaal (buik) dialyse meteen een buikvliesontsteking (peritonitis).

Ze krijgt antibiotica. Peritonitis kan komen door te weinig hygiëne bij o.a. het aan- en afsluiten. Het heeft ook te maken met een lage weerstand. Het laatste komt ook nog meer voor bij mensen met diabetes mellitus, zeker als die moeilijk instelbaar is, zoals bij deze patiënte het geval was.

Hierna is ze nog meer vermoeid dan voor de dialyse. Bij doorvragen komt een grote frustratie naar voren: “Ik zit gevangen in het systeem, de dokter kijkt naar mijn cijfers, niet naar mij”. Ik ben afhankelijk van hem. Het middel Natrium iodatum staat voor “vluchten kan niet meer”. Naast probiotica heeft ze Natrium iodatum en nog drainage middelen gekregen om het gif sneller uit haar lichaam te verwijderen. Ze heeft geen peritonitis meer gehad.

Een jaar later hebben we enkele consulten besteed om haar fysiek, emotioneel en spiritueel voor te bereiden op de donornier. Ook de donor was daarbij betrokken. Ook bij hem is op al deze drie niveaus gewerkt.

Patiënte zie ik zelden. “Dokters moet je niet te veel zien”. Het gaat goed met haar.

 

Casus 3

Een jongeman van 30 jaar heeft een IgA-nefropathie (Ziekte van Berger). Het is een auto-immuunziekte. Hij heeft eiwit in de urine en het creatinine gehalte is licht verhoogd. Hij voelt zich goed. Als de nieren meer eiwit gaan lekken wil de nefroloog prednisolon gaan geven en dat wil de patiënt voorkomen. In zijn pubertijd heeft hij veel keelontstekingen gehad. Na het eerste middel dat ik hem geef, Uranium muriaticum dat past bij zijn gevoel dat hij erg moet doorduwen om zijn doel op het werk te bereiken, zit er meer eiwit in de urine. Dat was een tegenvaller. Hij krijgt nog uitstel voor de prednisolon. Daarna krijgt hij twee middelen, Apis mellifica (bijengif) en Serum anguillae (paling serum). De Apis is een typisch middel voor sterke zwellingen, o.a. bij ontstekingen, zoals in de nieren maar ook bij de tonsillen. Het palingserum is een middel typisch bij verminderde nierfunctie. Hierna is er minder eiwit in de urine, en zelfs minder dan toen hij kwam. Na ongeveer vijf maanden is de situatie stabiel maar voor mij onvoldoende. Nu hebben we, via het testen met de biosensor, een middel gevonden dat heel duidelijk gericht is op alle organen die cellen en stoffen produceren die ontstekingen moeten remmen of oplossen. We zijn heel benieuwd.

 

Casus 4

Een man van 60 jaar heeft al 30 jaar glomerulosclerose, verharding van de nierlichaampjes. Het ging erg snel achteruit en de prognose was toen dat hij na twee jaar zou moeten dialyseren. Een homeopathische arts heeft hem Lycopodeum clavatum gegeven. Al die jaren één keer per maand een dosis. Het is vele jaren goed gegaan. De laatste twee jaar gaat het sneller slechter met de functie van zijn nieren. Met Apis mellifica erbij wegens de oedemen en later thee van solidago houd hij minder vocht vast en verbeterd de nierfunctie tijdelijk. Door een collega wordt hij op onze praktijk geattendeerd.

Hij is er van overtuigd dat de aanleiding van zijn ziekte een vreselijke schrik is geweest die hij heeft gehad. Hij schrok zo dat hij als het ware bevroor, aan de grond genageld. Hij was als verlamd. Een half jaar daarna begon de ziekte. Naast de andere middelen krijgt hij sinds enkele maanden Opium LM3, later LM6 en LM12. Stapje voor stapje verbetert de nierfunctie.

 

Casus 5

katmetkapGecastreerde kat met gruis in de urethra (pisbuis). Bij de kat loopt de urethra taps toe. Het gruis gaat vast zitten in de punt en dan kan de kat niet meer urineren. De urine hoopt zich op in de blaas en er kan druk komen op de nieren. Met een verblijfskatheter in de blaas kwam er helemaal geen urine meer en de kat was heel ziek. Hij leek dood te gaan. Dit was dus een situatie waarbij de nieren helemaal geen urine meer produceren, een zeer kritieke toestand, anurie. In dit geval hebben we Serum anguillae (paling- serum) gegeven. De volgende morgen zat hij weer op een kast van anderhalve meter hoog, zijn lievelingsplekje. Met die kap op was hij daar dus op geklommen. De dierenarts heeft hem geopereerd. Een penispuntamputatie met een penispuntplastiek. De kat maakt het zeer goed.